Herstelbetalingen voor de koloniale oorlog in Indonesië zouden |
meer dan terecht zijn, blijkt uit Selling a Colonial War. Maar het |
gaat om zo’n astronomisch bedrag dat ze er niet zullen komen. |
In het lijvige Selling a Colonial War houdt regisseur In-Soo
Radstake de beeldvorming over de koloniale oorlog in Indonesië kritisch tegen het licht. ‘Vaak gaat
het alleen over de veteranen van die oorlog, of juist de periode ervoor; de jappenkampen tijdens WO II. Het gaat nooit over de politieke machinerie.’ Uit zijn documentaire wordt
duidelijk dat de Nederlandse overheid een gerichte strategie had waarin propaganda en censuur ervoor zorgden dat maar weinig mensen wisten wat er écht speelde in ‘Indië’.
Radstake werkte vier jaar aan de film. ‘Corona kwam tussendoor, maar dat kwam eigenlijk wel goed uit omdat ik daardoor nog veel meer onderzoek kon doen.’ Hij bracht weken door in het
Nationaal Archief. En toen het eenmaal weer kon, reisde hij naar Australië, de VS en Indonesië om verschillende historici te spreken. ‘Dat internationale perspectief ontbrak nog,
vond ik.’
Samen schetst dit alles een gedetailleerd en ontluisterend beeld van een van de zwartste bladzijdes van de Nederlandse geschiedenis. Van een overheid die koste wat kost haar handelsbelangen wilde behouden en daarvoor nietsontziend te werk ging.
De documentaire bevat enkele historische pareltjes. Zoals beelden van het ingrijpen door de Verenigde Naties – het was een van de eerste echte grote kwesties waar ze zich over bogen – en een onthutsend (voorgelezen) gesprek tussen Roosevelt en Wilhelmina, exemplarisch voor de rassenleer die toen nog hoogtij vierde. Explosief nieuw materiaal is een interview met voormalig minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot, zelf geboren in Nederlands-Indië. Hij vertelt dat hij destijds samen met premier Jan-Peter Balkenende
en Gerrit Zalm (Financiën) had berekend wat het zou kosten om herstelbetalingen te doen aan alle door de oorlog gedupeerden: bijna honderd miljard euro. ‘Dat is niet op te brengen,’ zegt Bot in de documentaire. Radstake: ‘Ik denk dat hij daar veel vragen over gaat krijgen. Hij wilde meewerken omdat hij het goed vond dat het verhaal in een brede context werd geplaatst, in plaats van hapsnap een quote halen.’
Radstake vindt het belangrijk om als documentairemaker geen morele positie in te nemen. ‘De schuldvraag is eigenlijk het minst interessant. Ik ben helemaal niet geïnteresseerd in meningen; het komt vaak neer op een actrice die ook een keer naar een palmboom heeft gekeken en dan op primetime iets mag zeggen. In die zin debiliseren media het debat.’
Like onze website:
WARINGIN is een 'Burgerinitiatief' en een Stichting sinds 14 februari 2018.
KvK-nr. 70907293
RSIN / fiscaal nummer: 858505952
Bankrekening: NL10SNSB0706054830
Stichting Waringin
secretariaat@waringinhormat.nl
Wij zijn sinds 14 februari 2018 een Culturele ANBI